Postilla su Tsipras: .”Semel servus sempre servus.” Υστερόγραφο για Τσίπρα: „Μόλις σκλάβος , πάντα ένας σκλάβος“

Le proposte di Tsipras e dei suoi portatori d’acqua, fra i quali molti intellettuali – cosa che  aggrava la loro insensata decisione, può essere radicalmente e sinteticamente descritta come l’alternativa fra lottare e mendicare. Tsipras e soci hanno scelto quest’ultima opzione, che ha qualche probabilità di fornire nell’immediato qualche sollievo. 

Ma nessuna persona di giudizio può arrivare al punto di illudersi che si possa ottenere mendicando la “La cancellazione del debito perlomeno del 60%”  e per giunta  “partire con politiche di rilancio” che evidentemente richiedono ancor maggiori capitali a rischio.

La sua posizione favorevole all’euro Tsipras la giustifica dicendo che “è molto difficile uscirne”  e ricorre ad una metafora aggiungendo che  “uscire dall’euro è come abbandonare un edificio in fiamme senza spegnere l’incendio. Noi vogliamo salvare l’edificio e noi stessi”.

Possiamo accettare la sua metafora e farne concludere la logica conseguenza come potrebbe insegnare qualunque pompiere: così facendo si perde sia la casa che la vita di chi resta dentro. Nessun incendio si può spegnere dall’interno, occorre uscire e poi agire dall’esterno coi mezzi adeguati.

Una rinegoziazione del debito la Grecia l’ha già avuta, ma non risulta che sia servita a gran che, visto che tale concessione è stata accompagnata dalle arcinote micidiali misure di svalutazione interna, cioè di austerità. Finché insieme alla medicina si somministra il veleno il paziente non può che peggiorare. 

Per difficile che sia, e su questo siamo d’accordo, solo da posizioni di forza – ergo uscendo dall’euro – è possibile rinegoziare, poiché da quel preciso momento diviene possibile la svalutazione della moneta sovrana. Come dimostrano esempi del passato, come insegnano i grandi economisti non venduti al potere, questa è l’unica via realmente praticabile, non indolore ma con prospettive garantite.

Il dramma di Tsipras e dei suoi seguaci faciloni e creduloni e di quella parte di sedicente sinistra che è caduta nella trappola del servilismo quale presunta scorciatoia per il socialismo, è nell’illusione che di fronte al potere della finanza speculativa, un sistema spietato e sempre più potente ed aggressivo poiché  sovranazionale e  privo di reali controlli,  invece che con la  lotta si possano raggiungere risultati col mendicare. Cosí facendo si cementano invece i ruoli, e l’Europa sarà sempre più divisa fra Paesi dominanti (per ora uno) e Paesi dominati (molti e in crescita).  Citazioni da: Il fatto quotidiano, 8.2.14.

Υστερόγραφο για Τσίπρα: „Μόλις σκλάβος , πάντα ένας σκλάβος“

Η προτεινόμενη Τσίπρας και φορείς του νερού , συμπεριλαμβανομένων πολλών διανοουμένων - που επιδεινώνει παράλογη απόφασή τους μπορεί να είναι ριζικά και συνοπτικά περιγράφεται ως επιλογή μεταξύ της αγώνα και επαιτούν. Τσίπρας και τα μέλη έχουν επιλέξει τη δεύτερη λύση , η οποία έχει κάποιες πιθανότητες να παρέχουν κάποια άμεση ανακούφιση .

Αλλά κανείς δεν μπορεί να πάρει την άποψη του την ψευδαίσθηση ότι μπορείτε να πάρετε από την επαιτεία το "Η διαγραφή του χρέους τουλάχιστον 60 % " και επιπλέον "για να ξεκινήσει με τις πολιτικές ανάκαμψης", η οποία προφανώς χρειάζονται ακόμη περισσότερα κεφάλαια σε κίνδυνο. Ευνοϊκή θέση του ευρώ, ο κ. Τσίπρας δικαιολογεί το ρητό ότι "είναι δύσκολο να βγούμε κίνηση"  και θέρετρα σε μια μεταφορά,"προσθέτοντας ότι  έξω από το ευρώ είναι σαν να αφήνει ένα κτίριο που καίγεται χωρίς την κατάσβεση της πυρκαγιάς.Θέλουμε να αποθηκεύσετε το κτίριο και τους εαυτούς μας."

Μπορούμε να δεχτούμε τη μεταφορά και να κάνουν το συμπέρασμα, όπως η λογική συνέπεια θα μπορούσε να διδάξει κάθε πυροσβέστης διότι έτσι θα χάσει και τα δύο από το σπίτι και τη ζωή εκείνων που παραμένουν στο εσωτερικό. Δεν πυρκαγιάς μπορεί να σβήσει από το εσωτερικό, θα πρέπει να βγείτε και στη συνέχεια να αναλάβει δράση από το εξωτερικό με τα κατάλληλα μέσα.

Μια επαναδιαπραγμάτευση του χρέους στην Ελλάδα έχει ήδη, αλλά δεν φαίνεται ότι εξυπηρετείται πολύ, δεδομένου ότι με αυτή την παραχώρηση συνοδεύτηκε από πολύ γνωστό θανατηφόρα μέτρα εσωτερικής υποτίμησης , δηλαδή λιτότητας . Μαζί έως ότου το φάρμακο χορηγείται το δηλητήριο , ο ασθενής θα πάρει μόνο χειρότερα .Όσο δύσκολο κι αν είναι , και σε αυτό συμφωνούμε , μόνο από θέση ισχύος - έτσι εξόδου από το ευρώ - είναι δυνατόν να επαναδιαπραγματευθούν , γιατί από εκείνη τη στιγμή καθίσταται πιθανή υποτίμηση του κυρίαρχου . Όπως αποδεικνύεται από τα παραδείγματα από το παρελθόν , όπως διδάσκεται από τους μεγάλους οικονομολόγους που δεν πωλούνται στην εξουσία , αυτή είναι η μόνη πραγματικά βιώσιμη , αλλά δεν είναι ανώδυνη με τις προοπτικές εγγυημένη.Το δράμα του Τσίπρα και των οπαδών του, αφελείς και εύκολα έρχονται και ότι ένα μέρος της λεγόμενης αριστερά που έχει πέσει στην παγίδα του δουλικότητα που ισχυρίστηκε συντόμευση προς το σοσιαλισμό , είναι η ψευδαίσθηση ότι πριν από την ισχύ των κερδοσκοπικών οικονομικών , ένας αδίστακτος και πάντα πιο ισχυρή και επιθετική ως υπερεθνικό και όχι πραγματικός έλεγχος , παρά τα αποτελέσματα αγώνα μπορεί να επιτευχθεί με την επαιτεία . Έτσι, αντί να κάνουν επιβεβαιώνοντας τους ρόλους , και η Ευρώπη θα πρέπει να διαιρείται όλο και περισσότερο ανάμεσα στις κυρίαρχες χώρες ( επί του παρόντος ένα) και κυριαρχείται χώρες ( πολλές και αυξανόμενες ) . Αναφορές : Il fatto quotidiano, 8.2.14 .